اثرات سطوح مختلف تفاله چغندرقند به عنوان منبع الیاف غیرعلوفه‌ای بر روی عملکردگاوهای شیرده هلشتاین در اوایل دوره شیردهی

تعداد 24 راس گاو هلشتاین سه بار یا بیشتر زایش کرده و در اوایل دوره شیردهی با میانگین فاصله از زایش 2/20 ± 59 روز و با میانگین وزن 5/40 ± 615 کیلوگرم در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی برای بررسی اثرات سطوح مختلف تفاله چغندر قند در جایگزینی نسبی با یونجه (به عنوان تنها منبع علوفه‌ای جیره) استفاده گردید (جیره یک حاوی صفر درصد تفاله و 35 درصد یونجه، جیره دوم 6 درصد تفاله و 28 درصد یونجه و جیره سوم 12 درصد تفاله و 22 درصد یونجه بر اساس ماده خشک) این طرح در قالب فرضیه جدید اثر الیاف موثر بر روی تولید و ترکیب شیر، ماده خشک مصرفی، فعالیت جویدن، pH شکمبه و مدفوع، متابولیت‌های خون و قابلیت هضم مواد مغذی، پایه ریزی گردید. جیره‌ها از لحاظ پروتئین خام (3/19 درصد) و دیواره سلولی (5/32 درصد) همسان بودند. گاوها به صورت گروهی تغذیه شدند و جیره‌های آزمایشی به صورت کاملاً مخلوط به مدت 60 روز در اختیار گاوها قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری داده‌های تولید شیر، تولید شیر تصحیح شده برای درصدهای مختلف چربی و ترکیبات شیر تفاوت معنی‌داری نشان نداد. تجزیه واریانس مربوط به طول زمان فعالیت جویدن، در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشت ولی طول زمان نشخوار تفاوت معنی‌داری (5 0/0 p< ) را نشان داد.میزان فعالیت جویدن برای هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی و دیواره سلولی علوفه‌ای مصرفی نیز تفاوت معنی داری (5 0/0 < p) را نشان داد. pH شکمبه در گاوهای دریافت‌کننده جیره‌های آزمایشی یک تا سه افزایش معنی داری (5 0/0 < p) نشان داد. متابولیت های خون و قابلیت هضم مواد مغذی نیز بین گاوهای دریافت کننده جیره های آزمایشی معنی‌دار نبود.